Wiersz w obłokach

Z błękitnych obłoków kochanie

ułożyłam dziś na niebie,

wiersz pisany z wiatrem

- uczuć mych do ciebie.

O tęsknocie me czułe słowa

i miłości mej gorącej,

które na nieba błękicie

- blaskiem olśniewa słońce.

Słowa mej miłości mój miły

jak te słońca promienie,

niechaj płyną tak szybko !

- jak jedno moje westchnienie.

Gdy dopłyną me słowa czułe

gdy wiatr je pogna po niebie,

poczujesz je w swoim sercu,

- mą miłość i tęsknotę do ciebie

Odpowiedz mi wtedy tak samo,

przesyłając wiatrem słowa,

wierszem pisanym w obłokach

- miłości naszej rozmowa

Wierszem pisanym z wiatrem

pośród chmur płynącym,

na pięknym nieba błękicie,

- w blasku słońca lśniącym.

                                                  Savin

W objęciach miłości....

W objęciach miłości tak pragnę być,
słów ciepłych i czułych spragniona,
nie chcę już tylko marzyć i śnić
- lecz być spełniona...

W objęciach miłości pragnę zasypiać,
dotykiem  jej czułym otulona cała,
w głęboki miłosny sen się zatapiać
- z rozkoszy omdlała.

W objęciach miłości pragnę być budzona,
pocałunków moc otrzymywać z rana,
eliksirem miłości jak rosą skropiona
- poczuć, że jestem kochana.

                                                  Savin

Czy myślisz...

Czy myślisz że miłość ci wszystko wybaczy?,

- tak bywa tylko w piosence,
w życiu kochanie jest trochę inaczej,

- nie można żyć w ciągłej rozterce.

Tak ciągle pobłażać, przymykać oczy, 

- udawać, że nic się nie stało,

kochać i cierpieć,co złe zapominać,

- wciąż roniąc łez tak nie mało.

Czy myślisz że miłość ci wszystko wybaczy?,

- w piosence to pięknie brzmi,

nie można  jednak żyć ciągle złudzeniem,
- że skończy się smutek i łzy.

 Ma miłość mój miły, już nie chce wybaczać,
- zbyt wiele zranień doznała,
cierpliwość skończona,ufności już nie ma,
- a miłość ma, rozczarowana.



                                               Savin

Bo coś się skończyło

Coś się skończyło...
widocznie tak musiało być,
za dużo łez i zranień, 
wybaczeń tyle ile sił
- choć z tego nic,
bo twoje serce jest jak kamień.

Coś się skończyło... 
więc nie proś  mnie już 
o żadne wybaczenie
za dużo było smutnych dni,
- więc nie mów...
że wciąż  kochasz mnie szalenie.

Coś się skończyło...
choć trudno się pogodzić z tym
i dusza drży z rozpaczy,
bo gdy ktoś serce rani wciąż
- to pytam...
 cóż taka miłość znaczy ?....

Coś się skończyło....
za dużo było przykrych słów 
i nocy nieprzespanych,
szczęśliwych i radosnych chwil
- dziś wiem...
za mało było mój kochany.

Coś się skończyło...
nie było dane nam nic więcej 
i szkoda marzyć, próżno śnić
bo nie przetrwało, przeminęło
- to czas...
zerwał wiążącą nas nic.

                                                      Savin