Bez Ciebie smutek mnie ogarnia
i smutny dzień dziś miałam.
Miłych słów i czułych,
dziś mało usłyszałam.
Twoje słowa są dla mnie jak pokarm,
jak powietrze i woda.
A ja dziś jestem jak kwiat zwiędły,
cóż energii mi doda...?
Czekam i tęsknię, i żyć tak nie potrafię,
wyczekuję na słowo, jak słońca na niebie.
Nie męcz mnie już tak, proszę
- chcę usłyszeć Ciebie.
A tu ciągle cisza, ani jedno słowo,
cóż mam czynić,nie wiem, co zrobić ze sobą ?
Jaka wartość jest słowa, z tego dziś wynika,
jak do głębi umysłu i serca przenika.
I bez niego tak trudno,tak ciężko, tak źle.
Proszę już dość tęsknoty
- usłyszeć Cię chcę....
Savin
